رابطه استفاده مفرط از تلفن همراه با ابعاد کیفیت زندگی در دانشجویان

زمینه: پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه استفاده مفرط از تلفن همراه با ابعاد کیفیت زندگی شامل سلامت عمومی، عملکرد جسمانی، محدودیت ایفای نقش به دلایل جسمانی، محدودیت ایفای نقش به دلایل عاطفی، درد بدنی، عملکرد اجتماعی، خستگی یا نشاط و سلامت روانی در دانشجویان انجام شد. روش ها: جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی دزفول بود که در سال تحصیلی 92-1391 مشغول به تحصیل بودند. نمونه مورد مطالعه 392 نفر بودند که با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه کیفیت زندگی sf-36 و پرسشنامه استفاده مفرط از تلفن همراه (جنارو و همکاران، 2007) بود. به منظور بررسی رابطه استفاده مفرط از تلفن همراه با ابعاد کیفیت زندگی از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی ساده استفاده شد. یافته ها: بین استفاده مفرط از تلفن همراه با ابعاد سلامت عمومی، سلامت روان، عملکرد اجتماعی و نشاط، رابطه منفی و معناداری به دست آمد (01/0p<). همچنین تحلیل رگرسیون خطی ساده نشان داد که متغیر استفاده مفرط از تلفن همراه 12  درصد واریانس کیفیت زندگی را تبیین می کند. نتیجه گیری: استفاده مفرط از تلفن همراه می تواند کیفیت زندگی افراد را تحت تأثیر قرار دهد و با استفاده غیرمفرط از این وسیله ارتباطی می توان از اثرات منفی آن بر کیفیت زندگی پیشگیری کرد. کلیدواژه ها: استفاده مفرط از تلفن همراه، کیفیت زندگی، دانشجویان